اندیشمند نوروپاتی محیطی چیست؟ ۱۳ علت شوم نوروپاتی محیطی ۱. دیابت و نوروپاتی محیطی ۲. نوروپاتی محیطی به دلیل مصرف الکل ۳. نوروپاتی محیطی و یماری‌های خودایمنی ۴. عفونت‌های باکتریایی یا ویروس

امروز چهارشنبه 13 تیر 1403

خانه انجمن ثبت نام ورود آرشیو مطالب نقشه سایت خوراک ارتباط با ما

آخرين ارسال هاي تالار گفتمان

عنوان	پاسخ	بازدید	توسط
نزدیک شدن بزرگترین شهاب‌ سنگ به زمین	0	235	dragon
کبد انسان	1	333	aryan
سیاره عطارد	0	211	aryan
مقدمه ای در باره ی ستاره ها	1	1223	aryan
شگفتی های بدن انسان	1	295	aryan
جدید ترین آیا میدانید ها	19	1007	aryan
کد پرچم برای وبلاگ	0	209	aryan
قالب ساز آنلاین	5	796	aryan
مستند شگفتی های منظومه ی شمسی	1	326	aryan
دستگاه ادراري	1	274	aryan

نوروپاتی محیطی چیست؟ ۲۵ نشانه تشخیص نوروپاتی محیطی

نوروپاتی محیطی چیست؟

در پاسخ به این سوال که « نوروپاتی محیطی چیه؟» می‌توان این‌گونه پاسخ داد که نوروپاتی محیطی زمانی ایجاد می‌شود که چندین عصب محیطی آسیب می‌بینند. اعصاب محیطی اعصاب خارج از مغز و نخاع هستند. این اعصاب اطلاعات را بین سیستم عصبی مرکزی (CNS) و سایر قسمت های بدن منتقل می‌کنند.

نوروپاتی محیطی چندین عصب را در قسمت‌های مختلف بدن به‌طور همزمان تحت تاثیر قرار می‌دهد این در حالی است که در موارد مونو نوروپاتی، فقط یک عصب تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

نوروپاتی محیطی می‌تواند بر اعصاب مسئول احساس (نوروپاتی حسی)، حرکت (نوروپاتی حرکتی) یا هر دو (نوروپاتی حسی حرکتی) یا بر اعصاب خودمختار مسئول کنترل عملکرد‌هایی مانند هضم غذا، دفع ادرار، فشار خون و ضربان قلب تأثیر بگذارد. در این مقاله به بررسی انواع، علائم و علت نوروپاتی محیطی می‌پردازیم و به این سوال که آیا درمان پریفرال نوروپاتی ممکن است؟ پاسخ می‌دهیم.

۱۳ علت شوم نوروپاتی محیطی

برخی از موارد نوروپاتی محیطی علت شناخته شده‌ای ندارند و به‌عنوان نوروپاتی ایدیوپاتیک (idiopathic neuropathy) شناخته می‌شوند. دلایل نوروپاتی محیطی می‌توانند بسیار متفاوت باشند که برخی از آن‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:

۱. دیابت و نوروپاتی محیطی

دیابت می‌تواند یک عامل خطر مهم باشد، به‌خصوص اگر سطح گلوکز خون به‌خوبی کنترل نشده باشد.

۲. نوروپاتی محیطی به دلیل مصرف الکل

الکل می‌تواند به بافت عصبی آسیب برساند و سوء مصرف آن اغلب با کمبودهای تغذیه‌ای همراه است که منجر به نوروپاتی محیطی می‌شود.

۳. نوروپاتی محیطی و یماری‌های خودایمنی

در بیماری‌های خودایمنی سیستم ایمنی بدن سلول‌های خودی را به‌عنوان مهاجم شناسایی و به آن‌ها حمله می‌کند که این امر باعث آسیب به اعصاب و سایر نواحی می‌شود. از جمله این بیماری‌ها می‌توان به سندرم شوگرن (Sjogren’s syndrome)، بیماری سلیاک (celiac disease)، سندرم گیلن‌باره (Guillain-Barré syndrome)، آرتریت روماتوئید (rheumatoid arthritis) و لوپوس (lupus) اشاره کرد.

۴. عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی دلیل نوروپاتی محیطی

برخی از عفونت‌ها مانند بیماری لایم (Lyme disease)، زونا، هپاتیت B، هپاتیت C و HIV می‌توانند منجر به نوروپاتی محیطی شوند.

۵. اختلالات مغز استخوان و نوروپاتی محیطی

برخی از اختلالات مغز استخوان که منجر به نوروپاتی محیطی می‌شوند شامل پروتئین‌های غیر طبیعی در خون، برخی از انواع سرطان استخوان و لنفوم هستند.

۶. قرار گرفتن در معرض سموم

نوروپاتی محیطی ممکن است در اثر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی صنعتی مانند آرسنیک، سرب، جیوه و تالیوم ایجاد شود. سوء مصرف مواد مخدر یا مواد شیمیایی نیز یک عامل خطر است.

۷. اختلالات ارثی در بروز نوروپاتی محیطی

برخی از بیماری‌ها، مانند بیماری شارکو ماری توث (Charcot-Marie-Tooth)، اشکالی از نوروپاتی ارثی هستند.

۸. کم‌کاری تیروئید و نوروپاتی محیطی

کم‌کاری تیروئید ممکن است منجر به نوروپاتی محیطی شود، اگرچه این مورد غیر معمول است.

۹. تاثیر بیماری کلیوی نوروپاتی محیطی

نوروپاتی اورمیک (Uremic neuropathy) نوعی پلی نوروپاتی است که ۲۰ تا ۵۰ درصد افراد مبتلاء به بیماری کلیوی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

۱۰. نوروپاتی محیطی به دلیل یماری کبدی

تحقیقات نشان می‌دهد که نوروپاتی محیطی در مبتلایان به سیروز کبدی بسیار شایع است.

۱۱. بروز نوروپاتی محیطی با مصرف برخی از دارو‌ها

شیمی درمانی، به‌همراه برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان بیماری ایدز یا HIV، می‌تواند باعث نوروپاتی محیطی شود.

۱۲. تغذیه‌ی نامناسب و ابتلا به نوروپاتی محیطی

کمبود ویتامین‌های B1، B6، B12 و E ممکن است منجر به نوروپاتی محیطی شود، زیرا این ویتامین‌ها برای سلامت اعصاب حیاتی هستند.

۱۳. تروما یا آسیب فیزیکی از دلایل نوروپاتی محیطی

انجام برخی از حرکات تکراری مانند تایپ کردن، تصادفات یا آسیب‌های دیگر می‌توانند به اعصاب محیطی آسیب برسانند و منجر به نوروپاتی محیطی شوند.

علائم نوروپاتی محیطی چیست؟ ۲۵ نشانه نوروپاتی محیطی

نشانه های نوروپاتی محیطی متفاوت هستند و بسته به اینکه کدام اعصاب تحت تأثیر قرار می‌گیرند، تشخیص نوروپاتی محیطی امکان‌پذیر است. از جمله علائم نوروپاتی محیطی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱۵ علائم مرتبط با آسیب اعصاب حسی یا حرکتی

علائم مرتبط با آسیب اعصاب حسی یا حرکتی شامل موارد زیر است:

مور‌مور شدن
بی‌حسی
سوزن سوزن شدن
مشکل در استفاده از بازوها، دست‌ها یا پاها
افزایش درد (مانند سوزش یا تیر کشیدن)
مشکلات خواب به دلیل درد شبانه
ناتوانی در احساس درد
حساسیت شدید به لمس
ناتوانی در درک تغییرات دما
عدم هماهنگی
عدم تعادل
تغییرات در پوست، مو یا ناخن
زخم در پا به‌خصوص در ساق پا
عفونت‌های پوست و ناخن
ضعف و انقباض عضلانی

۱۰ علائم مرتبط با آسیب اعصاب خودمختار

علائم مرتبط با آسیب عصب اتونوم عبارتند از:

عدم تحمل گرما
عرق کردن غیر معمول
مشکلات مثانه یا بی‌اختیاری
مشکلات گوارشی
سرگیجه
فشار خون یا ناهنجاری در نبض
مشکل در خوردن یا بلعیدن
مشکل در تنفس
ناتوانی در درک تغییرات دما
عدم هماهنگی

برای دریافت نوبت از دکتر بیماریهای مغز و اعصاب کافی است با پذیرش ۲۴ تماس بگیرید.

انواع نوروپاتی محیطی

بیش از ۱۰۰ نوع نوروپاتی محیطی وجود دارد و هر نوع بر اساس نوع آسیب عصبی، علت زمینه‌ای و علائمی که ایجاد می‌کنند طبقه بندی می‌شوند. اما به‌طور کلی سه تا از انواع اصلی نوروپاتی محیطی وجود دارد:

۱. نوروپاتی محیطی متقارن مزمن

بیشتر نوروپاتی‌های محیطی، مزمن هستند و در طول چندین ماه ایجاد می‌شوند.

۲. مونو نوروپاتی چندگانه

در این نوع از نوروپاتی حداقل به دو ناحیه‌ی عصبی مجزا آسیب وارد شده است.

۳. نوروپاتی حاد متقارن محیطی

این نوع از نوروپاتی نادر و شایع ترین علت سندرم گیلن‌باره است.

برخی از نوروپاتی ها ممکن است سال ها طول بکشد تا ایجاد شوند، اما برخی دیگر در عرض چند ساعت تا چند روز پس از شروع تشدید می‌شوند.

درمان قطعی نوروپاتی محیطی

هدف از درمان نوروپاتی محیطی کاهش علائم بیماری است. راههای درمان قطعی نوروپاتی محیطی در ادامه به‌طور مختصر مورد بررسی قرار می‌گیرند:

درمان دارویی نوروپاتی محیطی

با دارو‌درمانی تا حدود زیادی می‌توان علائم بیماری را کاهش داد. داروهای درمان نوروپاتی محیطی و انواع قرص نوروپاتی محیطی در چهار گروه زیر خلاصه می‌شوند:

مسکن‌های درمانی برای نوروپاتی محیطی

از دارو‌های مسکن، دارو‌های ضد درد و ضد التهاب غیر استروئیدی می‌توان برای علائم خفیف‌تر این بیماری استفاده کرد. اما پزشکان برای درد‌های شدید‌تر به‌منظور مهار درد از مخدر‌هایی مانند ترامادول (Tramadol) استفاده می‌کنند. از آن جا که مصرف این دارو‌ها ممکن است منجر به وابستگی و اعتیاد شود، کمتر می‌توان روی استفاده از آن‌ها حساب باز کرد.

دارو‌های ضد تشنج در درمان نوروپاتی محیطی

از دارو‌های ضد صرع می‌توان برای کاهش علائم نوروپاتی محیطی استفاده کرد ولی مصرف این دارو‌ها ممکن است سبب خواب آلودگی و سرگیجه شود.

کرم‌های موضعی در نوروپاتی محیطی

از کرم کپسایسین (Capsaicin) که حاوی ماده‌ای گرفته شده از فلفل است، می‌توان به‌طور موضعی استفاده کرد. این کرم در بعضی بیماران سبب سوزش و حساسیت پوستی می‌شود.

دارو‌های ضد افسردگی در نوروپاتی محیطی

از دارو‌های ضد افسردگی سه مرحله‌ای می‌توان جهت درمان استفاده کرد. مصرف این دارو‌ها معمولاً با عوارض خواب‌آلودگی، سرگیجه و کاهش اشتها همراه هستند.

سایر روش‌های درمانی نوروپاتی محیطی

اگر بخواهید بدانید «آیا نوروپاتی محیطی درمان دارد؟» باید بگوییم با روش‌های زیر نوروپاتی محیطی درمان دارد:

تحریک عصبی الکتریکی پوست
روش تبادل پلاسما برای درمان نوروپاتی محیطی
درمان های فیزیکی نظیر فیزیوتراپی و ورزش برای درمان نوروپاتی
عمل جراحی

درمان نوروپاتی محیطی

شاید برای شما هم سوال باشد:

آیا کرونا و نوروپاتی محیطی با هم در ارتباط هستند؟

مطابق آخرین دستاورد‌ها به‌نظر می‌رسد که کرونا عوارض طولانی‌مدتی دارد و ممکن است بر اعصاب محیطی تاثیر طولانی مدت بگذارد.

بیماری نوروپاتی چیست؟

بیماری نوروپاتی عصبی است. این بیماری انواع مختلفی دارد که یکی از آن‌ها نوروپاتی محیطی است و بر اعصاب محیطی تاثیر می‌گذارد. با توجه به این‌که نوروپاتی، انواع مختلفی دارد، علائم آن نیز متفاوت است ولی به‌طور کلی احساس سوزن‌سوزن شدن، بی‌حسی و درد در پا‌ها و دست‌ها از جمله علائم مشترک انواع این بیماری است.

آیا نوروپاتی محیطی پا دردناک است؟

میزان درد در نوروپاتی محیطی پا بستگی به میزان شدت آسیب به بافت‌های عصبی دارد. توصیه‌ی ما این است که به محض احساس درد حتماً با یک پزشک متخصص مشورت کنید.

کلام آخر:

بسیار اهمیت دارد که به محض مشاهده‌ی علائم اولیه نوروپاتی محیطی به یک پزشک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. تشخیص به‌موقع این بیماری می‌تواند زمینه را برای درمان مناسب فراهم کند و این امر می‌تواند در جلوگیری از پیشرفت بیماری بسیار موثر باشد.